ปัญจอันตรธาน
ณัฐพล อยู่รุ่งเรืองศักดิ์ เขียนเรื่องกำเนิดพระพิมพ์ และพระพิมพ์ในสมัยทวารวดี กับความเชื่อเรื่องปัญจอันตรธาน (ไผ่นอกกอ วินัย พงศ์ศรีเพียร ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย) ว่า
เรื่องปัญจอันตรธาน มีอรรถาธิบาย และพุทธปกรณัม อธิบายสืบต่อกันมา
พระพุทธองค์ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อตถาคตปรินิพพาน ศาสนาจะดำรงอยู่ถ้วน 5000 พรรษา เมื่อล่วงไปได้ 500 ปี ภิกษุณีก็หมด ล่วงไปได้ 2000 ปี จะมีพระราชาผู้ปราศจากธรรม ทำลายล้างพระศาสนา กระทำกลียุคให้เกิดขึ้น
มหาอุปัทวต่างๆ จะบังเกิดแก่ประชาชนชาวโลก
ครั้นล่วงไป ผู้ทรงธรรมก็จำละทิ้งธรรมเสีย ปัจมิตรจะกระทำไมตรีจิตต์ทอดสนิทคิดฆ่ามิตรตัวเอง บัณฑิตจะกลายเป็นคนโง่ ประกอบแก่อกุศลกรรม ถืออาวุธประหัตประหารกันและกัน
พวกอันทมิฬจะกระทำย่ำยีพระศาสนา มหาชนจำถือเอาแต่ข้างมิจฉาทิฐิ ตามพวกอันทมิฬไปหมด
บัณฑิตซึ่งเติบโตตามชนบทต่างจะถึงซึ่งความเป็นคนยากจนเข็ญใจ ประชาชนพลเมืองจะพากันทิ้งเหย้าเรือนเคหสถาน เข้าหาป่าเป็นที่อยู่
บ้านจะกลายเป็นป่า ป่าจะกลายเป็นบ้าน
ประชาชนจะได้รับมหันต์ทุกข์ ต้องจากบุตรภรรยาสัญจรไปต่างทิศ สมณพราหมณาจารย์ จักพากันทิ้งอาวาสสถาน พากันไปอยู่เร้นตามอรัญประเทศ
ชาวโลกจักเร่าร้อนดุจไฟไหม้ บุตรจักฆ่าบิดาและรบราฆ่าฟันกันเอง พระราชามหาอำมาตย์ท้าวพญาทั้งปวง จะต้องเคารพนบนอบต่อคนอนาถา
จักได้เห็นผู้มีบุญ เมื่อศาสนาล่วงไปได้ 2250 ปี
เมื่อศาสนาล่วงไป 4000 ปี วินัยปิฎกก็อันตรธานและเสื่อมสิ้นไป
ศาสนาล่วงไปได้ 5000 ปี บุคคลที่เป็นโสดาบันก็หมดสิ้นไป จะมีแต่โครตภูสงฆ์ เอาผ้าเหลืองห้อยหูเที่ยวไป ด้วยสำคัญว่าตนเป็นบรรพชิต
ในกาลที่โครตภูสงฆ์ละทิ้งผ้ากาสาวพัตรเมื่อใดแล้ว บรรพชิตเพศย่อมอันตรธานสูญไป
ในคราวนั้นพระบรมสารีริกธาตุทั้งหลาย ในที่ทั้งปวง จักมาประชุมกันที่โพธิบัลลังก์ เปล่งฉัพพรรณรังสี เปลี่ยนเพศเป็นพระองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเทพยดาในหมื่นจักรวาล จักมาประชุมพร้อมกันกระทำสักการบูชา
ครั้นแล้วจักบังเกิดเตโชธาตุโพลงขึ้น แล้วพระพุทธสรีระก็อันตรธานไป ในกาลครั้งนั้น
เรื่องราวทำนองนี้ สุนทรภู่ เขียนไว้ในกาพย์พระไชยสุริยา “ผีป่า เข้าธานี ไม่มีใครปรานีใคร”
คำพยากรณ์เหล่านี้ มาจากคัมภีร์มโนรถปุราณี ของพระพุทธโฆสาจารย์ ชาวอินเดีย (เกิดในคริสต์ศตวรรษที่ 5) และในคัมภีร์สังคีติยวงศ์ พงศาวดารสังคายนาเรื่องพระธรรมวินัย ของสมเด็จพระพนรัตน วัดพระเชตุพน
สองคัมภีร์ แบ่งเวลาเป็นห้าช่วง 1 พันปีแรก ปฏิเวธอันตรธาน 1 พันปีที่สอง ปฏิบัติอันตรธาน 1 พันปีที่สาม ปริยัติอันตรธาน 1 พันปีที่ 4 ลิงคอันตรธาน (สูญสภาพความเป็นสงฆ์ สงฆ์ไม่รู้กระทั่งวิธีครองจีวรและถือบาตร)
และ 1 พันปีที่ 5 ธาตุอันตรธาน
ณัฐพล อยู่รุ่งเรืองศักดิ์ อธิบายว่า ความเชื่อว่า เรื่องปัญจอันตรธาน ถึงขั้น พระบรมสารีริกธาตุ ไม่มีผู้สักการบูชา คนโบราณจึงสร้างพระพิมพ์มาก นับตั้งพันครั้ง ขึ้นเป็นหลักฐาน ให้คนรุ่นหลังรู้ว่าครั้งหนึ่งเคยมี...พระพุทธศาสนา
ถ้าเชื่อตามคำพยากรณ์นี้...เรายังอยู่ในช่วงเวลาดี...พระสงฆ์ยังห่มจีวรเป็น แม้บางองค์อาจลืมวิธีบิณฑบาต เพราะญาติโยมถือเช็คบริจาคเงินร้อยเป็นพันล้านให้ถึงวัด รวยขนาดนี้ จึงมีข่าว สั่งโต๊ะจีนฉันทุกวัน จะบิณฑบาตให้เหนื่อยทำไม
พระโสดาบัน ผมไม่แน่ใจว่าจะมี องค์ที่คุยว่าเข้าฌานไปเฝ้าพระพุทธเจ้า...นั้น สาธุชนคนไม่เชื่อ เขานินทาว่า โสดาบ๊อง.
กิเลน ประลองเชิง
เขียนเมื่อ
29 มีนาคม 2558 | อ่าน
2540
เขียนโดย
พระมหาวิชาญ สุวิชาโน